Temizlik İnsan Olmanın Gereğidir

Her zaman söylerim:
Eğitim ailede başlar.
Çocuk ne görürse onu öğrenir.
Evde saygı, temizlik görmeyen bir çocuk, bunları okulda da tam olarak öğrenemez.
Öğretmen geliştirir ama temeli aile atar.
Eğitimsizlik, beraberinde medeniyetsizliği getirir.

Şimdi bir dönüp bakalım çevremize...
Balkondan aşağı çöp atan hâlâ var.
Çöp tenekesine  10-15 metre ötede ama ne zahmet edecek!
Torbayı alıp oraya götürmek zor gelir tabii...

Piknik alanlarına gidiyoruz, masa başları çöp dolu.
Yol kenarları pet şişe, poşet, izmarit…
Bazı vicdansızlar molozlarını bile ormanlara döküyor. Bu nasıl bir sorumsuzluktur?

Geçen gün Doktorlar Caddesi’nde çay içiyorum. Yan masada birisi , küllük olduğu hâlde sigarasını yere atıyor.
Yahu nedir bu rahatlık?
Yaz geldi, Aliağa sahilinde yürümek bile mümkün değil.
Her yer çöple dolu! Çekirdek kabuğu, plastik tabak, meşrubat şişesi… Say say bitmez.

Bazıları "nasıl olsa belediye toplar" diyerek umursamıyor.
Kusura bakmasın kimse ama temizlik işçileri kimsenin hizmetçisi değil.
Biz pisliği bırakacağız, onlar temizleyecek öyle mi?
Yok öyle bir dünya!

Temizlik emekçileri sabahın köründe kalkıyor, sokak sokak Aliağa’yı temizliyor.
Ama birkaç saat geçmeden her yer eski hâline dönüyor.
Çünkü bu işi ciddiye almayan insanlar, çevreyi de kirletiyor, emeğe de saygı göstermiyor.
Yazıktır, günahtır!

Toplum içinde yaşamanın kuralları vardır.
Hiçbirimizin çöpünü rastgele yere atmaya hakkı yok.
Sokaklar, sahiller, parklar hepimizin ortak alanı.
Kirletmeye hakkımız yok, temiz tutmak boynumuzun borcu!

İstiklal Caddesi’nde, Fevzi Paşa’da çöp kamyonları trafiği aksatmasın diye temizlik işçileri sağa sola koşturuyor.
Bir yandançöp tenekerlni  boşaltıyorlar, bir yandan esnaftan gelen poşetleri topluyorlar.
Sonra trafikte biri çıkıp bağırıyor:
“Bu saatte çöp mü toplanır?”
Ee, gece alsalar “gürültü var”, gündüz alsalar “trafik var”!
Ne zaman alınacak peki?

Ben diyorum ki, çöpünü çöp tenekesini  bırakmayanın çöpü alınmasın.
Belediye 5-6 gün çöp toplamasın da herkes neyin ne olduğunu bir görsün.

Unutmayın:
Kirli olan bir yerde kimse oturmak istemez.
Ne yaşam olur orada, ne huzur…
Kısacası dostlar, çevresine saygı duyan insan, kendine saygı duyan insandır.
Ve tekrar ediyorum:
Pis insanda “temiz bir ruh” da olmaz!