İsmail Hakkı Ergün

İsmail Hakkı Ergün

Aliağa Medya / Genel Yayın Yönetmeni

Enerji Aliağa'dan, Bölüm Bergama'dan

05 Ağustos 2025 - 00:48


Bir yanda Türkiye’nin en büyük rafinerisi…
Diğer yanda doğalgaz çevrim santralleri, termik santraller, limanlar, geri dönüşüm tesisleri ve çelik devleri...
Enerji ihtiyacının karşılanabilmesi için yatırımlar, son yıllarda yenilenebilir enerji kaynaklarından en önemlisi olan rüzgâr enerji santrallerine (RES) yönelmiş durumda.
Rüzgâr potansiyeli açısından İzmir ilçeleri arasında ilk sıralarda yer alan Aliağa’da, birçok sanayi kuruluşu enerji ihtiyacını rüzgâr enerji santralleriyle karşılamaya çalışıyor.
2020 yıllarında aktif durumda yedi rüzgâr santralinin olduğu Aliağa’da toplam türbin sayısı 75.
Bu türbinlerin toplam kurulu gücü ise 150,8 Megawatt (MW).
Üretim kapasitesi 411,1053 Gigawatt (GWh) /yıl.
Yıllık elektrik üretimi 267 Gigawatt.
Yani bu rakam, toplam 84.694 konutun elektrik ihtiyacını karşılayabilecek düzeydeDİ.Şimdik ise daha fazlasını
Evet, burası Aliağa…
Sanayinin, enerjinin ve üretimin kalbi!
Ancak üniversite tercih dönemine girdiğimiz bu günlerde aklımıza takılan ciddi bir soru var:
Alternatif Enerji Kaynakları bölümü neden Bergama’da açılıyor da Aliağa’da açılmıyor?
Bergama…
Tarihi ve turistik dokusuyla öne çıkan; termal turizmi, arkeolojik değerleri ve kültürel mirasıyla anılan bir ilçe.
Elbette bu ilçede de eğitim yatırımları yapılmalı.
Hiç kimsenin buna diyecek lafı yok.
Ama…
Dokuz Eylül Üniversitesi’nin yeni açtığı Alternatif Enerji Kaynakları bölümü, doğrudan sanayiyle ve enerji yatırımlarıyla ilişkili.
O halde insan sormadan edemiyor:
Türkiye’nin enerji üretim üssü olan Aliağa’da neden böyle bir bölüm yok?
Bergama Meslek Yüksekokulu Müdürü Prof. Dr. Muharrem Kemal Özfırat,
“Bergama, ülkemizdeki rüzgâr enerjisinin yüzde 15’ini üretiyor” diyor.
Bu doğru.
Ama eksik.
Çünkü Aliağa sadece rüzgârla değil;
doğalgazla, termikle, endüstriyel atıklarla ve kimyasal üretimle iç içe yaşayan bir şehir.

Sanayi kuruluşlarının çevresinde, yüzlerce işçi her gün enerji üretiminin tam ortasında mesai yapıyor.
Burada bir genç, sabah uyanıp penceresinden baktığında;
dumanı tüten bacalarla rüzgar güllerini aynı karede görüyor.
Ama o genç, üniversite tercih listesinde Alternatif Enerji bölümü göremiyor.
Bergama da Yeni açılan bölüm için Ateş Çelik firmasıyla işbirliği yapılmış.
Öğrenciler üç dönem okulda okuyacak, dördüncü dönemde sahada, gerçek iş ortamında eğitim görecek.
Bu çok kıymetli.
Ama ya Aliağa?
İzmir Demir Çelik, Petkim, Tüpraş, Star Rafineri, Egegaz, Nemport, Batıçim…
Liste uzar gider.
Bu kadar sanayi devinin arasında bir tane bile "enerji" bölümü neden yok?
Aliağa sadece İzmir’in değil, Türkiye’nin enerji kasası!
Ama bu kasanın anahtarı hâlâ başkalarının elinde...

Aliağa’da bir yüksekokul var.
Var ama bölümü yok.
Ne yeni bir atılım var ne de çağın ihtiyaçlarına uygun bir güncelleme...
Bu koca sanayi kentinde hâlâ Alternatif Enerji, Çevre Teknolojisi, Lojistik, Endüstriyel Otomasyon gibi bölümler açılmamışsa…
Kusura bakmayın ama ortada büyük bir vizyon kaybı var demektir!
Yükseköğretim stratejisinde "bölgesel kalkınma odaklı üniversiteleşme" temel hedeftir.
Yani her bölgeye kendi ihtiyacına uygun eğitim programı...

Peki Aliağa’nın ihtiyacı nedir?
Enerji, liman, mühendislik, çevre, geri dönüşüm, denizcilik ve lojistik.
Ama elimizde ne var?
Mevcut bir okul, eski birkaç bölüm ve yıllardır açılmayan yeni programlar...
Ve bir de şu var: Öğrenci yurdu!
Yıllar önce temeli atılacak denilen yüksekokul yurdu hâlâ ortada yok!
Ne hafriyat döküldü, ne temel kazıldı.
Açıklamalar çok, icraat sıfır!
Bir sanayi kentinde, bir enerji üssünde, bir liman şehrinde;
ne bölüm açılıyor, ne yurt yapılıyor!
Sadece üretiyor ama yetiştirmiyor!
Aliağa sadece enerji üretmiyor, aynı zamanda emek veriyor.
Ancak ne yazık ki burada çalışan emekçilerimizin çocukları, kendi memleketlerinde enerjinin bir bölümünü bile okuyamıyor.
Eğitim için başka ilçelere, başka illere gitmek zorunda kalıyorlar.
Bu da bölgenin beyin gücünü dışarıya kaptırması anlamına geliyor.
Bugün Bergama, belki Aliağa’dan daha az sanayiye sahip olabilir.
Ama üniversiteyle kurduğu vizyoner iş birlikleri sayesinde avantaj sağlıyor.

Şimdi yetkililere sormak lazım:
Aliağa üniversiteye değer veriyor mu?
Daha da önemlisi: Üniversite Aliağa’ya değer veriyor mu?
Enerji Aliağa’dan…
Eğitim başka yerden!
Düşünsenize…
Aliağa ülkeye enerji veriyor ama eğitimi başka ilçeye kaptırıyor.
İzmir’in sanayi başkenti, eğitimde Bergama’nın gölgesinde kalıyor.
Ve Aliağa hâlâ potansiyelini kullanamıyor!
Bu yazı ne sadece bir serzeniştir, ne de kuru kuruya bir eleştiridir.
Bu yazı, Aliağa’ya sahip çıkma çağrısıdır!
Bugün Bergama, üniversiteyle işbirliği kurmuş, yol alıyor.
Aliağa ise yerinde sayıyor.
Bunu kabul edemeyiz!
Ey siyasiler!
Ey bürokratlar!
Ey meslek odaları ve STK’lar!
Ve ey Aliağa halkı!
Söz artık sizde değil…
Sorumluluk sizde!
Aliağa sadece enerji üreten bir kent değil,
aynı zamanda bilgi üreten, gelecek yetiştiren bir kent olmak zorundadır!
Yoksa bu kentin potansiyeli,
başka ilçelerin vitrini olur…